Soms heb je van die weken, dat je op maandag wakker wordt en je ontzettend veel zin hebt in deze nieuwe week. Dit was voor mij precies zo een week. Voor deze week had ik vier mooie trainingen op het programma staan. Met dat in mijn achterhoofd besloot ik op maandagavond de sportieve week alvast af te trappen met een bonusrondje hardlopen. Niets voelt beter om tijdens zo een rondje, gewoon lekker te lopen. Even niet kijken op je horloge, even niet letten op de afstand, maar gewoon op gevoel rond hobbelen. Om vervolgens na dat rondje heerlijk voldaan op de bank neer te ploffen. Laat de rest van de week maar komen, ik ben er klaar voor! Of toch niet … ?
Voor dinsdagmiddag direct na mijn werk stond er een tempoloop op het programma. Vaak verandert de middag in de namiddag en uiteindelijk voer ik mijn training uit in het donker. Sinds kort heb ik daar in ieder geval geen moeite meer mee (Waarom dat zo is? Dat lees je in mijn vorige blog: Sporten in het donker). Wat mij wel vaak nekt is dat mijn wekker dagelijks om 5:15 gaat. Het wil dan wel eens voorkomen dat ik mijn training een dag verschuif als ik een te drukke dag op werk heb gehad, ik zit immers niet stil. Dinsdag was zo een dag, moe en uitgeteld viel ik al vroeg in slaap op de bank, ik schrok een paar uur later wakker en zag ondertussen dat het al 22:30 was (ja, ik was al rond 20:30 in slaapgevallen…). Als je wekker de volgende ochtend om 5:15 afgaat is het niet verstandig om zo laat nog een training uit te voeren. Ik kan in ieder geval na een training nooit direct slapen. Woensdag kwam ik na werk met nog genoeg energie thuis om mijn tempotraining van dinsdag uit te voeren. Vol goede moed ging ik lekker van start, maar noodgedwongen moest ik al na 2,5 km besluiten om terug te keren naar huis vanwege maag en darmklachten. Tjaa, voor alles is een eerste keer. Nooit eerder heb ik om deze reden een training moeten staken. Uiteindelijk stond ik na 4 km weer thuis.
“Laat de rest van de week maar komen, ik ben er klaar voor! Of toch niet …?”
De week begon zo goed, maar na woensdag was dit gevoel toch echt een stuk minder positief. Om maar niet te spreken over de donderdag. Ik maakte een hele rare beweging waardoor het volledig in mijn rug schoot, ik kon vrijwel niks meer. Een paar weken geleden had ik dit ook al. Ik liet het toen voor wat het was en hoopte dat het snel over zou gaan. Dit keer was het anders en een bezoek aan de fysio was onvermijdelijk. Al snel schoten er verschillende gedachten door mijn hoofd: ‘Welke impact heeft dit op mijn sub20 poging?’ en ‘Ga ik mijn jaarlijkse hardloopdoel van 2.000 km nog wel redden?’. Snel probeer ik deze gedachten te verdringen, voordat ik het allemaal erger maak dan dat het is.
Het voordeel van wonen in een nieuwbouwwijk is dat er constant nieuwe faciliteiten bijkomen in de buurt. Zo ook voor het Sport Medisch Centrum Diemen, zij hebben een tijd terug een tweede locatie geopend op een paar honderd meter afstand van waar ik woon. En dat is maar goed ook, veel verder dan dat kon ik ook niet afleggen. Gelukkig wist de fysio wel raad met mijn rug, een krak hier en een krak daar en na het losmaken van nog een aantal wervels kon ik mij gelukkig alweer een klein beetje beter bewegen. Maar wat zal ‘the verdict’ worden van de fysio? Niet hardlopen? Heel kort en rustig hardlopen? Of alleen wandelen?
Heel kort en rustig hardlopen it is, ja dat is wel even balen, maar dat is natuurlijk altijd beter dan helemaal niet mogen hardlopen. Ik móét zelfs van de fysio hardlopen, maar wel héél rustig en niet langer dan 4 tot 5 kilometer. Dus dan luisteren we maar eens goed naar de fysio. Zaterdag liep ik uiteindelijk een korte 4 km op een lage hartslag en op heel rustig tempo. Na dit korte rondje was ik in ieder geval blij dat ik dit heb kunnen doen. Ondanks dat het niet geheel pijnvrij was, had ik wel het gevoel dat de rug hierna al een stuk losser aanvoelde. Hoe rot en vervelend het nu even is dat ik niet mijn schema kan volgen zoals het is gepland. Zo blij ben ik dan weer wel dat ik ‘gewoon’ kan hardlopen en dát telt voor mij het meest! Maandag, de 30e staat er in ieder geval een nieuw fysiobezoek gepland. Wordt vervolgd...
Groetjes,
Bart